Kto może zachorować na niewydolność żylną?

Niewydolność żylna dotyczy aż 42% polskiego społeczeństwa. Może objawiać się pod postacią uczucia zmęczonych nóg, skurczów łydek i uczucia rozpierania. Głównym czynnikiem ryzyka jest starszy wiek. Mimo to także osoby młode mogą się borykać z podobnymi problemami. W Polsce prawie 50% kobiet i 40% mężczyzn cierpi na przewlekłą niewydolność żylną w różnym stadium zaawansowania. Nie do pominięcia są dziedziczne predyspozycje, związane z niewydolnością układu zastawkowego żył, który ma zapobiegać wstecznemu przepływowi krwi. Zachorowaniom sprzyja siedzący bądź - długotrwale -  stojący tryb pracy oraz otyłość. Nieznacznie bardziej narażone są osoby wysokie. Ponadto wymienić należy  ciąże oraz doustne środki antykoncepcyjne.

Wszystkie wymienione sytuacje sprzyjają nadkrzepliwości oraz zastojowi krwi !!!

Czynniki ryzyka rozwoju niewydolności żylnej:

    zawody, w które narażają nas na wielogodzinny bezruch lub stanie,
    płeć żeńska,
    nadwaga,
    ciąża,
    antykoncepcja hormonalna,
    tendencja do zaparć,
    starszy wiek,
    genetyczna skłonność do tworzenia się żylaków.


Objawy

W większości przypadków po prostu „widać” niewydolność żylną na ciele chorego. Niebieskawe naczynia krwionośne są poszerzone, wypukłe, a ich przebieg jest nienaturalnie kręty. Mowa tu o żylakach. Zespół pozakrzepowy to zwykle rdzawe bądź ciemnoczerwone, zlewne przebarwienie, które może wrzodzieć, zwłaszcza w okolicach kostek.

Osoby chore na niewydolność żylną skarżą się na uczucie ciężkości nóg. Zdarzają się też bolesne kurcze mięśni lub zespół „niespokojnych nóg”. Obrzęk nóg narasta w ciągu dnia, by ustąpić po nocnym odpoczynku. Na skórze pojawiają się czerwono-niebieskie drobne naczynka przepełnione krwią (teleangiektazje). W przypadkach zaawansowanych może się pojawić zaczerwienienie i nadmierne ucieplenie nóg, skóra jest sucha bądź pokryta sączącą wydzieliną.

 

Diagnostyka

Diagnostyka obrazowa (USG z Dopplerem) ma na celu wykluczenie przyczyn związanych z zakrzepicą  żył głębokich, bowiem jest to choroba potencjalnie bardzo groźna. Zastanowić się należy również czy krew nie zalega w naczyniach z powodu niewydolności serca lub też ucisku naczyń (np. zespół usidlenia żyły podkolanowej). Niestwierdzenie tych patologii skłania do rozpoznanie właśnie przewlekłej niewydolności żylnej.

 

SKALA CEAP

Oceniając stopnień zaawansowania przewlekłej niewydolności żylnej lekarze posługują się skalą CEAP, która literami i liczbami opisuje zakres zmian, ich wygląd oraz etiologię. Każdy z nas powinien sprawdzić stan, w jakim znajduje się układ krwionośny jego nóg.

Stopień C0

    brak zmian na skórze
    występuje dyskomfort nóg
    uczucie ciężkości
    bóle łydek 

Stopień C1

    na skórze pojawiają się widoczne „pajączki naczyniowe”
    drobne żylaki przypominające wyglądem siatkę

Stopień C2

    żylaki – widoczne grube żyły o krętym przebiegu

Stopień C3

    obrzęki kończyn dolnych – najpierw czasowe, później utrwalone

Stopień C4

    zmiany troficzne na skórze – świadczą o rozpoczynającym się niedokrwieniu
        przebarwienia koloru rdzawego
        wypryski
        białe twarde plamy
        stwardnienie tkanki podskórnej - noga butelkowata

Stopień C5

    owrzodzenia podudzi, które z czasem legają wygojeniu

Stopień C6

    owrzodzenia podudzi, które nie goją się – świadczą o zaawansowanym niedokrwieniu tkanek

Ostatnim etapem niewydolności żylnej kończyn dolnych jest niedokrwienie tkanek, które prowadzi do ich obumierania.

Stan ten (stopnień C6 skali CEAP) objawia się początkowo obrzękiem nóg, przebarwieniami na skórze,  następnie powstaniem owrzodzeń oraz martwicą tkanek podudzi.

Groźnymi patologiami składającymi się na niewydolność żylną są:

- żylaki kończyn dolnych,

- zakrzepica żył powierzchownych i głębokich,

- zespół pozakrzepowy,

- zatorowość płucna.